एउटा कविता

बिहानीको पहिलो रङ्ग सँगै
साँझको बैजनी ढङ्ग सँगै
ती आकाशगंगा मा
बगाइएका बत्ती झै
यता उता
ठोकिँदै
भौतारिरहेका
बादल सँगै
उनको पहिलो हेराई सँगै
मन्द मन्द मुस्कान सँगै
हर एक अंकमाल सँगै
प्रेमील मनको हाल सँगै
निश्चल योग सँगै
निर्दयी वियोग सँगै
अनौठा राग सँगै
सुस्ताएका भाव सँगै
बारी, आली, खेत सँगै
गाउँ, गल्ली , गेट संगै,
असीना सँगै
पसिना सँगै
छानो, आँगन, गोठ सँगै
मिहिनेत र चोट सँगै
भरपुर आहार सँगै
सुनिस्चित स्याहार सँगै
रोग सँगै
भोग सँगै
तनको कम्पन सँगै
मनको संगम सँगै
देशभक्ति सँगै
विद्रोह सँगै
आफू भित्रको चोट सँगै
औँल्याइएको खोट सँगै
अनेकन प्रश्न सँगै
चित्त जलेको भष्म सँगै
यस्तै यस्तै अनेकन
कथा एबम् व्यथा सँगै
अन्तरमनमा लहर छुटेपछि
विकराल भेल झैँ
उर्लिएर
वर्षात झैं
गड्गडाएर
मनै रुझाउने गरी
यसरी जन्मियो एउटा कविता।
©srijaprasita